WENA 1:1 – wernisaż i podsumowanie projektu

W poniedziałek, 12 maja, w Parku im. Michała Kajki, odbył się wernisaż prac rzeźbiarskich i uroczyste podsumowanie projektu Wena, które Liceum Sztuk Plastycznych mogło zrealizować dzięki wsparciu Fundacji Rodziny Staraków.

Wystawa stanowiła zwieńczenie rocznego projektu koordynowanego przez Panią Monikę Walas – nauczycielkę rzeźby w LSP. Uczestniczki  projektu (z kl. II, III i IV) mierzyły się z licznymi wyzwaniami – eksperymentami z nowym dla nich materiałem – żywicą, planowaniem wystawy w zupełnie innych niż szkoła warunkach, wyjazdem badawczym do Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, wreszcie sobotnimi spotkaniami warsztatowymi, które były niezbędne do realizacji ambitnego przedsięwzięcia. Młodzież poznała również twórczość artystek – kobiet podejmujących w swoich dziełach problematykę ciała i fizyczności dzięki warsztatom z historii sztuki, które poprowadziła Pani Paulina Łuczak.

Uczestniczki, w swoich refleksjach nt. udziału w projekcie podkreślały, że cieszą się z nowego wyzwania, które było lekcją nie tylko techniki twórczej, ale również systematyczności, cierpliwości i dążenia do obranego celu.

Przedstawicielka Fundacji Rodziny Staraków, Pani Wiesława Giedrojć, zwróciła uwagę na aspekt edukacyjny projektu, rozwijający osobiste zainteresowania oraz zaprojektowany jako zróżnicowane doświadczenie, które rozwija młodzież jako twórców i odbiorców sztuki.

Pani Dyrektor LSP, Krystyna Brinkiewicz podkreśliła, że jest dumna z pracy Uczestniczek oraz opiekunki projektu i cieszy się mogąc oglądać  oraz wspierać ich twórcze poszukiwania.

Powstały prace niezwykłe i pięknie korespondujące z przestrzenią parku, „wchodzące w rozmowę” z otaczającą zielenią, przyrodą, naturą i majowym rozkwitem. Odlewy ludzkiego ciała z zatopionymi liśćmi, bursztynkami, skrawkami papieru zostały rozmieszczone w nieoczywistych miejscach – na drzewach, ścieżce, w trawie, by przypomnieć o tym, że człowiek jest nieodłączną częścią natury i bardzo potrzebuje jej bliskości.

Wystawa miała charakter efemeryczny – tymczasowy. Prace zniknęły z przestrzeni parku tuż po wernisażu, by podkreślić problematykę ekologiczną – refleksję nad pozostawianiem śladów obecności ludzkiej w Naturze. Mamy nadzieję jednak, że uda się prace zaprezentować jeszcze szerszemu gronu odbiorców, którzy nie mogli być obecni podczas wernisażu.

Pragniemy serdecznie podziękować wszystkim Uczestnikom wydarzenia oraz wszystkim Osobom, które przyczyniły się do realizacji projektu!